Leefplezier centraal stellen bij afhankelijke mensen is niet voor iedereen direct vanzelfsprekend. Leefplezier krijgen we door het kunnen doen van de dagelijkse dingen die we prettig vinden, die ons een goed gevoel geven en belangrijk zijn voor onze kwaliteit van leven. Of iets wel of geen Leefplezier oplevert, bepaalt veel van onze keuzes.
Als iemand afhankelijk wordt van anderen verandert dat. Dan zijn vaak de uitgangspunten van de ander leidend. Dit geldt zeker voor veel professionele zorgverleners en behandelaars. Zij zijn van oudsher opgeleid en functioneren in een cultuur van zorg- en behandelplannen, gebaseerd op functiestoornissen en ziekten. Standaarden en protocollen richten bij hen sterk het kijken, denken en doen. Leefplezier speelt daarin vaak geen rol.
Werken vanuit het Leefplezierprincipe, dat wil zeggen Leefplezier een centrale plaats geven, ook in de zorg en in de opleiding is niet strijdig met de professionele beroepsuitoefening. Het vraagt wel anders kijken, denken en doen.
Anders kijken betekent kijken door de ogen van de ander. Proberen door diens ogen naar zijn of haar leefwereld te kijken. Je open stellen voor wat voor de ander belangrijk is en diens wensen en gevoelens accepteren. De zeven levensgebieden van de Leefplezierhartenroos helpen bij het vinden van de juiste kijkrichting.
Anders denken betekent het zoeken naar wegen om de wens van de ander te vervullen. Denken vanuit wat voor de ander belangrijk is. Het gaat er om samen met de ander in kaart te brengen welke oplossingen er zijn en te ondersteunen bij het realiseren hiervan. Het eigen, vertrouwde denkkader en de eigen normen en waarden staan hierbij niet voorop, deze verschuiven naar de achtergrond.
Anders doen betekent handelen in de geest van de ander. Daarbij het lef hebben niet de weg van de minste weerstand te kiezen maar maatoplossingen te zoeken. Reflecteren of de gekozen weg blijft aansluiten op wat de ander verwacht. In de uitvoering hebben protocollen en standaarden vanzelfsprekend hun plaats. Als deze het Leefplezier eerder beperken dan bevorderen moet je bereid zijn hiervan af te wijken.
Werken vanuit het Leefplezier-principe stoelt op een open attitude en respectvolle bejegening, op het respecteren van de ander. Het vraagt om een open basishouding, om empathisch vermogen, met andere woorden; een mindset van gevoelig zijn voor de belevingswereld en de wensen en behoeften van anderen.
Het vraagt ook om weten waar je naar moet kijken, om de bereidheid en vaardigheden om belemmeringen op te lossen die het Leefplezier van de ander in de weg staan. Het vraagt creativiteit, denken in kansen, in mogelijkheden.
De website Leefplezier biedt een veelheid aan instrumenten en voorbeelden die kunnen helpen bij het kijken, denken en doen vanuit het perspectief van Leefplezier. Voor iedereen die warmte en aandacht in de zorg belangrijk vindt.