Leefplezier, de dagelijkse dingen die maken dat iemand het naar de zin heeft in het leven, legt een stevige basis onder de kwaliteit van leven. Het leefpleziergedachtegoed sluit aan bij de opvatting van de overheid dat de focus in de langdurige zorg moet liggen op het bereiken van een zo hoog mogelijke kwaliteit van leven voor de cliënt. Daarvoor is nodig dat de zorg zo goed mogelijk aansluit bij de wensen en mogelijkheden van de cliënt. Dat is precies waar het bij Leefplezier om draait.
Zorgaanbieders die het werken vanuit het gedachtegoed van Leefplezier in hun organisatie willen doorvoeren moeten daarvoor de nodige stappen ondernemen. Er bestaat de mogelijkheid om via het inkoopbeleid van de regionale zorgkantoren die in Nederland de Wet Langdurige Zorg (Wlz) uitvoeren hiervoor financiële armslag te krijgen.
Zorgkantoren willen nadrukkelijk ook het inhoudelijke gesprek aangaan met de zorgaanbieder om de zorg aan cliënten te verbeteren.
“Wanneer we alleen maar focussen op de beperkingen van mensen, dan missen we de aandacht voor de persoonlijke ambities en het leefplezier dat we iedereen gunnen.”
Landelijk Inkoopbeleid Gehandicaptenzorg, Zorgverzekeraars Nederland 1 juli 2016, blz.28.
In het inkoopbeleid speelt de dialoog met zorgaanbieders een belangrijke rol. Hierin staan de ontwikkelplannen centraal die de zorgaanbieder in overleg met de cliëntenraad heeft gemaakt. Meer aandacht voor Leefplezier past goed binnen de ontwikkelplannen en sluit aan bij het overheidsbeleid.
De ontwikkelplannen kunnen voor zorgaanbieders leiden tot een afspraak over een opslag op het basistarief en eventueel een meerjarige overeenkomst. Deze opslag kan tot 3% van het organisatiebudget oplopen en is dus substantieel. Op deze manier stimuleren zorgkantoren de verbeter-beweging en krijgen zorgaanbieders de financiële ruimte om hun plannen daadwerkelijk uit te voeren.
Zorgkantoren kunnen door deze prikkel de zorgaanbieders nog meer stimuleren om cliëntgericht te werken, hun aanbod optimaal op klantwensen af te stemmen en de ondersteuning echt persoonsgericht te maken. Zo ontstaat ruimte voor maatwerk om te ontdekken welke wensen hun klanten hebben of wat hun passie is. Dit is heel individueel, voor de één is dat het contact met de (klein-)kinderen, voor de ander luisteren naar muziek, genieten van schilderkunst of hier zelf actief in zijn. De volgende stap is om de individuele ondersteuning te baseren op deze wensen en passies.
Het resultaat zal zijn dat de kwaliteit van leven in de langdurige zorg toeneemt en de mensen zich veel beter voelen, zowel de cliënt als de medewerker! Zo kunnen we samen leefplezier en werkplezier bevorderen. En de kosten zouden daardoor nog wel eens omlaag kunnen gaan……
24 november 2016
Nico Moorman
Dit blog wordt gevoed door meerdere auteurs. U kunt hier onder meer bijdragen vinden die inzichten in Leefplezier verdiepen, naast bijdragen over ontwikkelingen en ervaringen in de dagelijkse praktijk van het werken met en het organiseren van Leefplezier.